Bugün Klinik Psikolog Ezgi Özkan Hocamızla “Kevin Hakkında Konuşmalıyız” filmini izledik ve birlikte analizini yaptık. Filmde ağırlıklı olarak kırmızı bir tema var. Filmin girişindeki domates festivali; analitik çerçevede doğum kısmı ve sancısı anlamına gelmektedir. Kadının içinde yaşadığı yalnızlığı gösteriyor. Kırmızı rengi, öfke ve suçluluk duygularını yansıtır. Bu renk ilk başta şehvet, arzu daha sonra yıkımı temsil eder. Eva ismi Latince’de Havva anlamına gelir. Kadına yüklenen toplumsal rollerden bahsedilir.Eva’nın bekarlığına ve özgürlüğüne özlemi vardır. Doğum sonrası depresyon, psikozun tetiklenme sebebidir. Postpartum depresyonda sosyal destek çok önemlidir. Kocası ona destek olmaz, o bir çocuk abartma der. Kevin’in annesiyle arasında güvenli bir bağlanma yoktur. Annesi ona mekanik bir şekilde davranır; besleyip, uyutup, top oynatıp, kelime öğretir. Annesiyle meselesi vardır. Annesini cezalandırması gereken biri olarak görür. Yaptığı her şeyi annesini cezalandırmak için yapmaktadır. Annenin hamileliği depresyonla başlamakta ve doğum onun için bir travma olmuştur. Kevin, dürtüsel bir birliktelik sonucunda dünyaya gelmiş olabilir. Baba eş yerinde değil, hiçbir sorumluluğu yerine getirmiyor. Oyun arkadaşı gibidir. Eleştirel, yargılayıcı ve karısının değil de kendi ihtiyaçlarını önemser. Kevin antisosyal kişilik bozukluğuna sahip bir bireydir ve şiddete de eğilimlidir. Ona karşı duygular ifade edilmediği için ebeveynlerinin yüz ifadelerini yakalar. Babası ona ok ve yay alır. Kendisini bu alanda geliştirir. Annesiyle ilgili detaylara dikkat eder, farkındalığı yüksektir. Simgesel düzene geçiş sorunu vardır; topu atmama, tuvalet eğitiminde sorun olması, annesini cezalandırır. Annesini yapmadıklarıyla eleştirir. Hasta olur, annesi ona ilk defa ilgi ve şefkat gösterir. Daha sonra kız kardeşi olacağını öğrenir. Annesi Kevin’e veremediği bakımı ve ilgiyi kız kardeşine verir. Kardeş kıskançlığı başlar. Kız kardeşinin doğum gününde ilk olarak onun gözüne zarar verir, sonrasında onun tavşanını öldürür. Eve bir şeyler sipariş eder, cinayet planı için hazırlık yapmaktadır. Antisosyal kişilik bozukluğu olan bireyin temel yerleşik düşüncesi; bana adaletsiz davranıldı, şimdi payımı alacağımdır. Şu anda bir benlik geliştiriyordur. İlk olarak oklarla babasını ve kız kardeşini öldürür. Sonrasında okulda bir katliam gerçekleştirir. Anne ve babası boşanma planı yaparken bu durum gelişir. Annesiyle negatif de olsa bir ilişki kurar ama babasıyla arasında hiçbir duygu geçişi yoktur. Talepkâr ebeveynleri vardır. Sevgi göstermez, aferin der. Kevin’in hiç arkadaşı, kız arkadaşı yoktur. Çocukken de oyun arkadaşı yoktur. Yeni bir eve taşındıklarından dolayı ve anne-babası altı bezli diye ondan utandığı için izolasyon olabilir. Erken dönem çocukluk ihtiyaçları fazlaca eksiktir. Katliam sonrasında annesi onu ara ara hapishanede ziyaret etmektedir. 2 yıl sonra saçları kısacık halde ve 18 yaşına gelmiştir. Annesi ona orada iyi dayandığını söyler, ne hissettiğini sorar ve ikinci olarak hapishanede annesi ona sıkıca sarılır, Kevin kollarını kaldırmaz. Beden aynalama olur, sevgi yoktur. Eva bu olaylardan sonra kendisini affeder, hayata yeniden adapte olur; yeni işe başlar, ütü yapıp kıyafetleri dolaba koyar, evi temizler, evin dışını beyaza boyar. Filmi izlemeyenler için alana dair güzel bir öneri olabilir. Ezgi Hocama ve bu etkinliği düzenleyen değerli arkadaşım Dilay ve psikoloji kulübüne teşekkürlerimi sunarım. ☺️