Bugün Doçent Doktor Ayhan Erbay tarafından “Kadına Şiddet Ve Adli Psikoloji: Suçun Psikolojik Arka Planı” adlı seminer gerçekleştirildi. Kadına yönelik şiddet her zaman var ve devam edecek. Çok yönlü tedbir bastırır. Suç hiçbir zaman bitmez ama en aza indirgenebilir. Türkiye kadına ve çocuğa yönelik şiddetle ilgili herhangi bir veri vermiyor. Avrupa’da İskandinav ülkeleri veriyor. En yüksek şiddet oranı Finlandiya’da çünkü orada kayıtlar düzgün tutuluyor. Namus cinayetleri fazla. Bunların tamamen erkek şiddeti olduğu söylendi. Göç de önemli bir parametre. Suç kaydı doğrudan şiddetle ilişkili. Şiddet öğrenilebilir. Çocukken şiddete maruz kalan çocuk bunu öğrenmiş olur. Madde kullanımı, şiddeti ölümcül olur. Kadının da çalışması gerekiyor, kadın çalıştıkça özgürleşir. “Ev kadınlarının ağır işçi statüsünde olduğu söylendi.” Bir sorun konuşulmadıkça; hayal kırıklığı, öfke, saldırganlık ve sonrasında şiddete dönüşür. Erkeklerle genç kadınların arasında 7 yaş fark olması şiddettin ağırlığını arttırır. Yaralanma ve sakat kalma derecesine kadar gider. Sözel şiddetin ucu bucağı yok. Kırıcı ve yaralayıcıdır. İlk şiddet tokatla başlar, sonra yumruk, boğma en sonu ölümle sonuçlanır. Öz yeterlilik, öz saygısı düşük, aşağılık kompleksi olan, ekonomik, eğitim durumu iyi olmayan ihmalkâr ebeveyn ve eş olan, kendileri reddedilirse ciddi kişilik kırılmasına uğrarlar.Yetersizlik duygusu hem erkekte hem kadında öfkeye sebep olur. Ama erkeğin öfkesi yıkıcı olur. Bir evlilik 10-12 senede olgunlaşır. 3 yıldan uzun, 10 yıldan kısa evliliklerde şiddet olaylarında yaralanmalar artar. %1-2 oranlar, %2-4’e çıkar, 2 kat daha büyük risk içerir. Kadınların daha görünür olmaya ihtiyacı var. Ölüm tehdidi var. Her 3 kadından 2’si şikayet etmiyor; aile desteği, ekonomik özgürlüğü olmadığı için, boşanmış kadın yaftası olduğu için. Kadına şiddetin en yoğun olduğu eğitim seviyesi; üniversite mezunu olan kadınlardır. Geliri olan kadınlar daha güçlü ve özgüvenli olur.